EXbunker / You Can Smoke Me / Yazan Maksoud

You Can Smoke Me (Feminised Patriarchy’s Pyramid)
Feminiseren is een patriarchaal

Het werk is een visualisatie van het patriarchale dilemma dat voortdurend wordt gestimuleerd in onze sociale systemen. Het is een performence installatie met een gefeminiseerde wietplant omringd door tekeningen van de vijf stadia die Yazan Maksoud in twijfel trok in de door de patriarchale theorie beïnvloede machtssystemen in onze samenleving. Yazan zal zijn eigen gefeminiseerde boom installeren die bereid was om dit soort ontwikkeling van machtsagentschappen in ons leven te dienen. Hier zullen ze een beeld onthullen van hoe ons lichaam werd gecontroleerd om zich te gedragen en te groeien op specifieke manieren die deze ontwikkelingen van de dominante machten in onze sociale piramide dienen. Aan de andere kant gaat dit werk over een echte plant als medium van onderzoek en werk in zijn kunst. Deze dode boom zal een echt beeld vormen van de gehaaste levenscirkel waarin we allemaal leven in dit grote kapitalistische systeem dat onze wereld vandaag de dag regeert. Hoe is ons lichaam van nature gevormd om zich in deze systemen te gedragen? In welke realiteiten leven we?

Yazan Maksoud werd geboren in Damascus, maar hij is geen Damasceen. Ze vertelden hem dat hij een immigrant was uit Salamiyah – een dorp in het midden van Syrië, maar hij was ook niet de zoon van Salamiyah. Yazan arriveerde na het uitbreken van de Syrische oorlog in Europa als zoon van Syrië, maar hij was verbaasd dat hij maar een beetje wist over Syrië. Tegenwoordig woont hij in Nederland, maar hij is ook geen Nederlander. Uiteindelijk lijkt het erop dat hij de zoon is van al deze landen samen.

“Deze verhalen deden me reizen met een nomadische identiteit, die door hen helemaal werd samengesteld en ondersteund. Tijdens al mijn reizen ben ik altijd gefascineerd geweest door de voortdurende strijd tegen patriarchale machten en hun relatie tot de wereldwijde ongelijkheden die het leven en de culturen van mensen kwellen. Dus het werd mijn primaire angst om deze patriarchale autoriteit te volgen en deel te nemen aan elke actie die het blootlegt en doorbreekt door middel van kunst. Ik wil altijd ontdekken hoe ik kan bijdragen aan het creëren van een harmonieuzer en rechtvaardiger leven voor iedereen door middel van mijn kunst. ”