Engel Pluck

“Een kosmisch embryonaal wezen, pure mogelijkheid, had ik weer willen worden. Iedere realisering, iedere fixatie in een bepaalde rol, leek mij de erfzonde”. Uit: Andreas Burnier, Een Tevreden lach.

In verschillende artistieke uitingsvormen onderzoekt Engel mechanismen van betekenisgeving. Het menselijk lichaam staat hierbij centraal. Op paradoxale wijze gaat het in het werk om zowel het opzoeken van de grenzen van mens-zijn - het ontdefiniëren - als om het beeldend aftasten van betekenis gevende en machtsstructuren. In hun artistieke praktijk werkt Engel met menselijk haar; in performance met afgeknipt haar en in tekeningen met verbrand haar. Door in de tekeningen te werken met menselijk haar maakt Engel een letterlijke verbinding tussen betekenisgevende structuren - waaronder vaak talige elementen - en het menselijk lichaam.