Laten we het ongeziene en het ontembare weer een plaats geven
Laten we Suizend onbewegen grommen
Onze schuimende monden laten kraaien
Bange takkenhees bruuskeren..
Het gesammtkunstwerk van Francine Claassen is een totaalkunstwerk van verschillende kunstdisciplines.
Als kunst educator en beeldend kunstenaar ervaar ik mijn omgeving als een ‘on going maakproces’. Deze maakprocessen in mijn omgeving gebruik ik om niet bang te zijn voor het (nog) niet weten. Het intuïtief zoeken en maken is onderdeel geworden van mijn sculpturale acts.
In de razendsnelle veranderende maatschappij zoek ik naar antwoorden op vragen over onze identiteit.
De mens figuur als een strijdtoneel voor vragen over het mens-zijn.
Hoe is het om als mensending tussen de dingen, de mensen en de natuur te zijn?
Hoe wordt identiteit bepaald? Welke rol spelen cultuur, religie, sociale klassen in de maatschappij?
En welke waarden projecteren wij op ons eigen lichaam en dat van anderen?
Beelden / verhalen / reizen/ rituelen / sprookjes / liedjes uit mijn persoonlijke fascinaties en historische beelden en mythische verhalen uit het collectieve bewustzijn worden samengevoegd in een nieuwe verbeelding.
Materialen als piepschuim, textiel, gaas, tape, schmink, papier maché, haar, stoelen, een strijkplank of wijnrek worden dragers die rijmen met het leven van alledag.
Voor ik vergeet
En dat ik iemand
Was die van alles wou
en niets begreep (Spinvis)
