'Kunstenfestival Watou 2014 - Over klein geluk in tijden van overvloed'
'... In zijn werk onderzoekt Halmans vaak de huiselijke wereld en beschouwt hij een thuis als een plek waar het leven schommelt tussen een publieke en een private sfeer. Halmans gaat na hoe we als mens deze twee verschillende gebieden bewonen. Men zou de kunstenaar een 'huiskundige' kunnen noemen: hij is een volleerd timmerman, loodgieter en metselaar en weet bijgevolg alles over huizen. Binnen zijn werk echter nemen huizen of delen ervan een soort droomgestalte aan. In dit opzicht geeft zijn serie 'architecturale stofzuigers' zijn visie goed weer. De kunstenaar bouwde voor deze reeks enkele stofzuigers om tot kleine architecturale huishoudens met aparte ruimten en legde daarbij de nadruk op hun persoonlijke karakter. De kunstenaar bouwde zo machines, die we doorgaans gebruiken om onze huishoudens schoon te houden, om tot individuele en op zich staande objecten. Het vuil wordt nu doelmatig opgezogen en kan beschouwd worden als een metafoor voor alles wat we collectief verzamelen in zowel onze herinneringen als in de fysieke vertaling ervan naar objecten in ons huis.
Die grenszone tussen herinnering en feitelijke waarneming is het domein van Halmans. Een schemergebied tussen waken en slapen, mijmeren en wegdromen. De alledaagse voorwerpen - tafels, stoelen, bedden, lampen en wekkers - die hij vindt, zelf maakt of op rommelmarkten koopt, plaatst hij in een context die ze een andere betekenis geeft. Door een spel te spelen met objecten worden spullen in Halmans' wereld getransformeerd tot persoonlijke herinneringsbeelden. Herinneringen zijn dan ook van essentieel belang voor de kunstenaar. 'Vergeten is alarmerend', zegt hij daarover, 'alles is tevergeefs geweest, zinloos, als je met vergeten tevreden zou zijn'. Halmans' werk verdient vaak wat extra aandacht, omdat je als kijker dan pas verrast wordt. Zo ook bij 'Sad machines', een werk dat op het eerste gezicht drie gewone wekkers toont. Wie beter kijkt, ziet echter dat de wekkers omgedraaid werden: een eenvoudige ingreep van Halmans die door de veranderde positie de objecten een heel andere betekenis verleent. Een ijzersterk beeld dat eigenlijk met minimale middelen wordt bereikt'.
