Ik ben een schilder die ruimtelijk werkt. Ik geef elke verflaag een aparte drager en laat er ruimte en licht tussen. Hierdoor kan het werk (tot op zekere hoogte) zichzelf live schilderen. Ik wil de kijker in het moment trekken door iets te maken wat continue verandert. Een continuüm van verandering.
Zo is bijvoorbeeld het werk 'compositieMargreet' zichtbaar wanneer het daglicht van buiten langzaam afneemt terwijl de impact van het kunstlicht van binnenuit groter wordt. Onderweg van transparant naar dekkend ontstaan schijnbare volumes in de vorm van vier zuilen. Deze tijdspanne is het eigenlijke werk, elke dag opnieuw, aangezien het werk onderdeel is van een leefruimte. Voorloper van dit is het vrije werk 'As dawn approaches', waarbij het kunstlicht aan de achterkant een constante is, terwijl het eropvallende daglicht langzaam afneemt. Ook hier is het eigenlijke werk een tijdspanne, een zeer langzame verschuiving van een fris blauw-wit naar grijs en bruin tonen en van dekkend naar transparant.
Mijn werk bevindt zich op het snijvlak van autonoom en toegepast. Je zou kunnen zeggen: "ik pas autonoom toe". Enerzijds ontstaat het werk vanuit een persoonlijke inhoud en boodschap naar de wereld om mij heen. Anderzijds staat mijn werk nooit op zichzelf, is niet onafhankelijk, in de zin dat de omgeving altijd een essentieel, fysiek onderdeel is van het werk. En dit gegeven is ook weer onderdeel van de inhoud. Werken in opdracht, een werk speciaal voor een locatie met zijn bewoner maken past daar heel goed bij.
