Isabel Ferrand

Isabel Ferrand is een geheugenkunstenaar. Haar werk inventariseert hoe mensen door middel van overgedragen handelingen een typerende beeldtaal ontwikkelen die onvervreemdbaar tot hun geschiedenis behoort. In feite onderzoekt ze in haar werk een vorm van vooroudercultuur die niet eerder vanuit een kunstzinnige invalshoek zo persoonlijk is uitgediept. Ze is ervan overtuigd – gestaafd door wetenschappelijk onderzoek - dat ambachtelijk kunnen niet alleen een kwestie is van natuurlijke aanleg zodat er iets tot stand komt ‘alsof het vanzelf gaat’. De ontdekking dat je zoiets ongevraagd in de vingers hebt, is een vorm van vreugde die Isabel Ferrand iedere keer weer verbaast. De transformatie van een lapje stof tot een kledingstuk, de vormeloze hoop klei die in een aardewerken pot verandert: het zijn fenomenen die ze ziet als een verbinding tussen hoofd, hand en herinnering waar al het overbodige tussen is weggenomen. Ze vallen samen. Dat proces dat zich van vroeger naar nu beweegt, van onder naar boven, als de groei van een boom, zet ze in om haar verhouding als kunstenaar tot haar bronnen te ontrafelen.

Alex de Vries
18 juli 2018