In mijn werk gebruik ik vaak de afbeelding van de kluizenaar als personificatie van het verlangen naar rust en eenzaamheid. Het verlangen naar isolement kan alleen niet altijd worden vervuld door de aanwezigheid van anderen. Dit levert in mijn werk absurdistische taferelen op.
Voor een hieraan synchroon lopende serie gebruik ik arrestatiefoto's van mannen met Hawaiiaanse overhemden. Het contrast tussen de feestelijke blouse en de ontredderde (en vaak eenzame) blik vind ik fascinerend. Het is schildertechnisch een interessante uitdaging maar roept ook allerlei vragen op over fysionomie (kan je een crimineel herkennen) en privacy (deze afbeeldingen zijn online te vinden).
Ik hou van tegenstellingen en zie dit vaak terug in de bronnen die mij inspireren en de manier waarop ik deze verwerk in mijn beelden. Traditionele schildertechnieken versus hedendaagse kleuren. Oude meesters versus cartoons. Humor versus ernst. Vaak zijn de werken een reflectie van mijn blik op de maatschappij. Dat de werken vaak absurdistische elementen bevatten komt dan ook omdat ik de maatschappij vaak als absurd ervaar (onze aanpak van klimaatproblematiek, de term klimaatdrammers, opkomst van rechtsextremisme/populisme/complotdenkers, de retoriek van Thierry Baudet, etc).
Roderick Laperdrix studeerde in 2014 cum laude af als Master Fine Art aan Central Saint Martins College of Art and Design in Londen. Daarvoor rondde hij in 2011 cum laude de bachelor Docent Beeldende Kunst en Vormgeving aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg.
