Contactgegevens
Jessica Skowroneck en Marjolein Witte
Locatie: Heejsteck#
Data: 10, 11, 17, 24 sept (12.00 – 17.00 uur); 1, 8, 15, 22, 29, 30 okt (12.00 – 17.00 uur)
Finissage zaterdag 29 oktober 2022 om 16.00 uur
Website
In de installatie Living Space (als in: leefruimte, of: levende ruimte) gaan kunstenaars Jessica Skowroneck (1989) en Marjolein Witte (1979) een beeldende dialoog aan met elkaar, een proces waarin ze de afhankelijkheidsrelatie tussen mens, stad en natuur onderzoeken.
Doorgaans bezien wij architectuur en natuur als afzonderlijke entiteiten. En is het gebruikelijk het mens-zijn buiten het rijk der dieren te houden. Maar klopt dat eigenlijk wel, zien we dat wel goed? Kunnen we anno 2022 de natuur nog van de bebouwde omgeving scheiden, en onszelf buiten de natuur plaatsen?
Kijk naar Nederland, kijk naar de stad: de door de mens geïntroduceerde exoten mengen zich met inheemse planten en dieren. Hier vind je geen ongerepte natuur, maar een levend landschap waarin architectuur en natuur samengaan en elkaar nodig hebben. Leven en bebouwing voegen zich naar elkaar.
Wij mensen hebben behoefte aan natuur en leggen tuinen en parken aan voor ons welbevinden. Aan de andere kant schikken planten en dieren zich in de door de mens gemaakte structuren: merels zijn hoger gaan zingen om het verkeer te overstemmen, veel vogelsoorten passen hun nesten aan de architectuur aan en planten in de stad maken andere typen zaden aan dan hun soortgenoten buiten de stad.
Tijdens een aantal wandelingen door Utrecht hebben Skowroneck en Witte beelden verzameld over de stedelijke ruimte als levend organisme. Vanuit een abstracte en speelse benadering van begrippen en structuren uit natuur en architectuur ontstaat er een dialoog tussen ‘wild’ en ‘getemd’, ‘gegroeid’ en ‘geconstrueerd’, ‘intuïtief’ en ‘gepland’. Waar komen architectuur en natuur samen, en wat gebeurt er wanneer ze elkaars pad kruisen?
Jessica Skowroneck en Marjolein Witte, Living Space, 2022 hout, verf, keramiek
English
Living Space is an installation by Jessica Skowroneck and Marjolein Witte, in which they enter into a visual dialogue with each other about the relational dependency between humans, city and nature.
Architecture and nature; we look at them as if they were separate realms. Humanity is placed outside of the animal kingdom. But are we seeing this correctly? Can we still separate nature from the built environment in 2022, can we as humans place ourselves outside of nature? Look at the Netherlands, look at the city: here you won’t find pristine nature, but a living landscape where people, architecture and nature go together and depend on each other. Plants and animals adapt to artificial structures. For example, it appears that many bird species adapt their nests to architecture, blackbirds sing at higher tones to drown out traffic, and plants in the city produce different types of seeds than their counterparts outside the city.
On the other hand, we humans also need nature and build gardens and parks for our own well-being. The city can be called a nature reserve in itself, where native plants and animals mix with human-introduced exotics. Life and buildings try to fit together.
During a series of walks through the city of Utrecht, Skowroneck and Witte collected images about urban space as a living organism. From an abstract and playful approach to the concepts of nature and architecture, a dialogue emerges between wild and tamed, grown and constructed, intuitive and planned. Where do architecture and nature meet and how do the two behave when they cross paths?
Jessica Skowroneck en Marjolein Witte, Living Space, 2022 wood, paint, ceramics